L' ellera verde
Testo:
L'ellera verde che s'attacca e more
avvittucchiata a j'urmu manu manu,
pare a vedè la sorté 'e ju pastore
che guarda ju Gran Sassu da luntanu.
E ci arepenza ancora zittu zittu
piagnenno 'n tra la rotta fittu fittu.
Coperta 'e neve e co nu mantu 'e gelu
la vecchia cima sta tutta rucosa
spacchenno ju turchinu senza velu
co n' aquila che gira senza posa.
Stu cantu allora pare nu suspiru
diventa nu signuzzu ogni respiru.
Quanno è l'Ave Maria la campanella
resona co na voce fiacca fiacca
e ju Gran Sassu guarda la Maiella
cchiù se resbejia l'ellera s'attacca.
Stu cantu è fattu de malincunia
e la montagna è tutta 'na malia.
Altra versione:
L'ellera verde che s'attacca e more
avvittucchiata a j'urmu manu manu,
pare a vedè la sciorte 'e ju pastore
che guarda ju Gran Sassu da luntanu;
E c'arepensa ancora zittu zittu,
chiagnenno 'n da la rotta fittu fittu.
Coperta 'e neve e co 'nu mantu 'e gelu
la vecchia cima sta tutta rugosa,
spacchenno lu turchinu senza velu
com'aquila che gira senza posa;
'stu cantu allora pare nu suspiro
diventa nu signuzzo ogni respiro.
Quann'è l'Ave Maria, la campanella
resona co 'na voce fiacca fiacca
e ju Gran Sassu guarda la Majella
chiù se resveja l'ellera e s'attacca;
'stu cantu è fattu de malinconia
e la montagna è tutta una malìa.